Doceniając dorobek literacki pisarki oraz jej wkład w działalność patriotyczną Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2022 Rokiem Marii Konopnickiej.
Maria Konopnicka z Wasiłowskich urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach. Kilka lat później jej rodzina przeniosła się do Kalisza. W latach 1855-1856 Maria uczyła się na pensji sióstr sakramentek w Warszawie, gdzie poznała Elizę Pawłowską, późniejszą Orzeszkową, z którą zaprzyjaźniła się na lata.
W 1862 roku wyszła za mąż za Jana Jarosława Konopnickiego. Zamieszkali w zarządzanym przez niego rodzinnym majątku w Bronowie, a później w Gusinie. Doczekali się licznego potomstwa. Przyszłą pisarkę męczyło konwencjonalne życie pani domu i ograniczenia narzucane jej przez męża. W podjęciu decyzji o rozstaniu pomogły przychylne recenzje jej debiutu (cykl poetycki W górach) pióra Henryka Sienkiewicza. Po opuszczeniu męża zamieszkała wraz z dziećmi w Warszawie.
Początkowo pracowała jako korepetytorka, by po niedługim czasie całkowicie poświęcić się pracy twórczej. Ostatnie 20 lat życia była w ciągłej podróży po Polsce i Europie.
Została zapamiętana przede wszystkim jako autorka Roty, licznych nowel, a także utworów dla dzieci. Pisała również do prasy, jej artykuły drukowano w Kłosach, Świcie, Gazecie Polskiej, Kurierze Warszawskim czy Bluszczu.
Była poliglotką - znała 10 języków obcych, w tym niemiecki, francuski, rosyjski, czeski, angielski i włoski. Tłumaczyła utwory m.in. Heinricha Heinego, Paula Heysego, Edmonda de Amicisa.
Na 25-lecie pracy pisarskiej w 1902 roku Konopnicka otrzymała w darze od narodu dworek w Żarnowcu koło Krosna, gdzie rok później zamieszkała ze swoją przyjaciółką Marią Dulębianką.
Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie. Spoczęła na Cmentarzu Łyczakowskim.
Kolekcja dzieł Marii Konopnickiej w Podkarpackiej Bibliotece Cyfrowej zawiera unikatowe publikacje, m. in.: rękopisy, pierwodruki, a także korespondencję pisarki.
oprac. Barbara Pawlikowska
Pracownia Digitalizacji
Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie